Alimenty na dziecko

Alimenty są świadczeniem , jakie rodzice powinni zapewniać dziecku, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Środki takie co do zasady służą do zapewnienia małoletniemu wyżywienia, odzieży, mieszkania, leczenia, wykształcenia, ale również przeznaczyć je można na potrzeby kulturowe, wypoczynek i rozrywkę.

Okres istnienia obowiązku alimentacyjnego nie kończy się z momentem uzyskania przez dziecko pełnoletniości. Pamiętać należy, że fakt iż dziecko nadal kontynuuje naukę, obowiązek nadal trwa. Zdarzają się również sytuacje, w których wypłacanie alimentów jest zasadne przez całe życie dziecka, np. kiedy w wyniku choroby nie jest ono w stanie nigdy się usamodzielnić.

Jeżeli rodzice dziecka nie są w stanie porozumieć się w kwestii alimentów rozprawa sądowa jest konieczna. W takim przypadku pomoc profesjonalisty np. adwokata lub radcy prawnego może okazać się konieczna

Powództwo na rzecz małoletniego dziecka wytacza jego przedstawiciel ustawowy, którego zwykle zastępuje matka.

W pozwie należy wskazać następujące informacje:

• sąd rejonowy, jego siedzibę, czyli miasto, w którym się znajduje oraz wydział, w którym sprawa będzie rozpatrywana (wydział rodzinny);

• dane osobowe powoda (dziecka), przedstawiciela (jako osoby działającej w imieniu dziecka) i pozwanego (osoby, od której domagamy się alimentów);

• żądanie, by sąd zasądził określoną kwotę alimentów płatnych miesięcznie;dzień, od którego alimenty mają być płacone comiesięcznie;

• inne wnioski, według uznania;

• można np. zawrzeć wniosek o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, wezwanie konkretnych świadków;

• uzasadnienie, w którym należy wskazać, że pozwany ma możliwości zarobkowe i majątkowe, by ponieść koszty obowiązku alimentacyjnego, załączniki, czyli wszystkie dokumenty, na jakie powołamy się w pozwie (także odpis pozwu, jego kserokopia oraz kserokopie wszystkich załączników);

• własnoręczny podpis.

Wszystkie fakty, na jakie powołujemy się we wniosku, muszą być podparte dowodami, np. dokumentami lub zeznaniami świadków.

Pamiętać należy, że co do zasady nie istnieje określony wzór, który pozwalałby obliczyć wysokość alimentów w zależności od wieku dziecka czy zarobków rodziców – kwoty zawsze ustalane są indywidualnie. Przepisy wskazują, że wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobligowanego do ich wypłacania.

Zasadą jest że przy ustalaniu wysokości przedmiotowego świadczenia, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Wskazać również należy, że niskie zarobki rodzica nie mogą zwolnić go ze świadczenia, ponieważ przywołane wyżej możliwości zarobkowe to nie tylko rzeczywiste zarobki , ale także premie, dodatki, renta, czy wszelkie inne tzw. dodatkowe dochody. Z tego też względu osoby o podobnych, czy  identycznych zarobkach, mogą zostać obciążone przez sąd innym obowiązkiem alimentacyjnym.

Sądy ustalając wysokość alimentów będą brały pod uwagę również ile zobowiązany może i powinien zarabiać biorąc pod uwagę jego możliwości. To znaczy, że jeśli zobowiązany nie pracuje i nie osiąga dochodów z powodu lenistwa czy swojej niezaradności to Sąd taką okoliczność zinterpretuje na niekorzyść zobowiązanego.

Raz zasądzona kwota alimentów nie musi pozostać identyczna przez cały okres istnienia obowiązku alimentacyjnego. Z czasem może się bowiem okazać, że wcześniej ustalona kwota nie jest już adekwatna do potrzeb dziecka. W takiej sytuacji konieczne jest wykazanie tego przed sądem i odpowiednio – zwiększenie lub zmniejszenie wypłacanej kwoty. Z reguły jednak należy przyjąć, że wraz z wiekiem dziecka jego potrzeby wzrastają, co aktualizuje w wielu przypadkach możliwość podwyższenia alimentów.